Daags na Almere was HPC ook actief bij Ironman halve trialthon in Ruegen, het Duitse eilandje aan de Baltische Zee tegen de grens met Polen. Ik was al onder de indruk geraakt van de Almere prestaties van HPCertjes, maar deze indruk maakte plaats voor een misselijkmakend zenuwen gevoel bij het aanschouwen van de Baltische branding. Moeten we serieus ons eerst hierdoor heen gaan vechten.
Het werd niet beter de Zondagochtend de dag van de race. Miezer regen, echte regen en het grijs van de lucht niet meer van die koude zee te onderscheiden. Bibberig in een tent op strand met lotgenoten zwempak aangedaan en 2 paracetamol in t inmiddels verkouden geworden lijf gedaan met kopje thee. Inzwemmen deed niemand want je zou na 5 minuten stilstaan totaal van kou verstijven. Duik erin en blijf zwemmen als je wilt blijven leven, was t motto.
Zonder al te veel verstand dus maar gestart en ploeterend door golven en schuim. Eenmaal terug naar t strand wachtte nog een leuke verrassing. Gigantische onderstroom. Na eerst chaotisch op t strand te worden gekwakt, kwam er een tsunami terug de zee in net als je op je wankele benen wilde staan en lopen. Als een worstelaar t water uitkruipend kon de weg naar de fiets beginnen. Het fiets parcours was mooi glooiend en met wind die op de zijkant je t pijn in de bovenbenen bezorgde. Onze Duitse vrienden hadden in het parcours zelf de spoorwegovergangen met matten en balken Ironmanproof gemaakt!
Het loopparcours was door het mooie badplaatsje Binze, mooie witte strandhuizen zoals in Knokke, en op 5 km in het parcours nog een fijne killer, 11% omhoog klimmen graag, zoals t kopje van Bloemendaal, gevolgd door nog 1Km valsplat. Dat alles 2 keer heen en weer, bitte sehr ja danke.
Na dit doorbijten was t prachtig om op de strandpier uitkomend te finishen en te worden getrakteerd op een biologische bier. Die dronk ik met plezier en een heel andere blik op de Baltische zee!
JanJaap